Standard telewizji cyfrowej DVB-T

DVB-T to nazwa standardu telewizji cyfrowej, która nadawana jest naziemnie. DVB-T został opublikowany w 1997 roku.

W ramach tego standardu, cyfrowy dźwięk, wideo i inne dane są transportowane w strumieniu MPEG. Z kolei do ich kompresji wykorzystywany jest standard MPEG-2 lub MPEG-4.

Nadajnik naziemnej telewizji cyfrowej składa się z kodera, który poddaje sygnał audio lub wideo kodowaniu źródłowemu. Kolejnym elementem są dwa multipleksery, jeden programowy, a drugi transmisyjny.

Niezbędny jest także układ sygnałów, modulator OFDM oraz przetwornik cyfrowo-analogowy. Nadajnik składa się również z modulatora wyjściowego.

Z kolei w skład odbiornika wchodzi układ wejściowy i przetwornik analogowo-cyfrowy, układ synchronizacji z wykorzystaniem pilota i TPS, przetwornik układu zmiennego, demodulator OFDM, demultipleksery, a także dekoder. Wszystkie te elementy są niezbędny do prawidłowego funkcjonowania zarówno nadajnika, jak i odbiornika naziemnej telewizji cyfrowej.